اقتصاد حلقه گمشده عفاف اجتماعی

امنیت اجتماعی، حفظ عفاف و حرمت نوامیس قطعا و قاعدتا از ضرورتهای اجتناب ناپذیر جامعه مترقی است و مسئولین می بایست برای ایجاد و حفظ و توسعه آن هزینه لازم را پرداخت کنند .موضوع عفاف اجتماعی و حفظ حرمین نوامیس مردم از جمله مواردی است که از اوایل انقلاب تا کنون در چرخه های تصمیم گیری و تصمیم سازی بارها بدان پرداخته شده است شاید بتوان گفت هزاران ساعت کار کارشناسی در گروههای علمی پژوهشکده ها ، شوراهای مرتبط سازمانها و ادارات مسئول انجام شده و هزینه های قابل ملاحظه ای برای همین بررسی ها انجام شده است در حالی که آثار مطلوبی را از آن در جامعه دیده نشد و مهم تر آن که با توجه به گستردگی ارتباطات و عدم وجود مرزهای تبادل اطلاعات در مورد مدها و فرهنگ های مختلف کشور ها وضعیت ناخرسندی را در جامعه کنونی شاهد هستیم اما واقعیت در این نابسامانی چیست؟ آیا پشت پرده این حریم شکنی در جامعه ، اقدامات ،حوادث امنیتی یا فرهنگی و یا اقتصادی است؟

رابطه سالم

در «دومین کنگره سراسرى خانواده و مشکلات جنسى»، اعلام شد که 7/9% از افراد جامعه به اختلالات جنسى دچارند و حداقل ۵۰% از کسانی که براى طلاق به مراجع قضایى مراجعه می کنند (مرد یا زن) مشکل جنسى دارند. بر اساس یافته های دکتر «مجد» و همکاران، علت 40% از طلاقهای رخ داده ناشی از مشکلات جنسی است.

  پژوهشهای بسیاری در کشور درباره مشکلهای جنسی انجام شده است. همه یافته ها نشان از ناآگاهی دارد که در نهایت به جدایی و از هم پاشیدن زندگیها می انجامد. چند راهکار به شما می آموزیم تا بدانید که این امر مشکلی ناگشودنی نیست و براحتی می توانید آن را در مرحله های مختلف زندگیتان حل کنید.

فرزند کودکستانی: یافته های پژوهشها نشان داد پدرانی که فرزند کودکستانی دارند رابطه جنسی کمتری دارند. در مردان، اغلب این احتمال بیش از زنان وجود دارد که به فرزندان خردسال خود به عنوان مانع و مخل زندگی جنسی بنگرند. بنابراین، مردان در این شرایط کمتر آغازگر رابطه جنسی می شوند. زنان باید بیش از پیش به همسرشان توجه کنند و با این کار به آنان بفهمانند که جذاب و دوست داشتنی اند.

احتمال جدایی و متارکه: همسرانی که قصد جدایی از یکدیگر را دارند رابطه جنسی کمتری با یکدیگر خواهند داشت. همسرانی که به سمت طلاق پیش می روند اغلب سعی می کنند از صمیمیت بکاهند. اگر احتمال می دهید که به زندگی ادامه دهید، بهتر است رابطه خود را حفظ کنید.

 سن: سن عامل پیش بینی کننده قوی است. هرچه سن بالاتر رود احتمال کاهش رابطه جنسی افزایش می یابد؛ اما در آن روی سکه وقتی که رابطه جنسی در همسران مسن روی می دهد، رضایتبخش تر و از کیفیت بالاتری برخوردار و عشق و محبت در آن پررنگ تر است. با افزایش سن، زنان و مردان ویژگیهای رابطه جنسی خوب و رضایت بخش را می آموزند و همین امر سبب می شود که با وجود کاهش میل جنسی و دفعه های برقراری رابطه جنسی، رابطه  جنسی رضایتبخش تر و لذتبخش تر گردد.

سالهای تأهل: مردانی که از تاریخ ازدواجشان خیلی گذشته باشد رابطه جنسی کمتری را گزارش می کنند؛ اما مدت ازدواج عامل پیش بینی کننده مهمی برای زنان به شمار نمی آید. البته تعداد روابط جنسی در مردان نسبی است.

رضایت و خوشبختی: جای شگفتی نیست که هر قدر همسران شادتر باشند و احساس خوشبختی بیشتری کنند تمایل بیشتری به برقراری رابطه جنسی از خود نشان خواهند داد.

سلامت: کاهش سلامت اغلب سبب کاهش روابط جنسی در مردان می شود، اما در زنان چنین نیست؛ زنان مسن برقراری رابطه جنسی را حتی در وضع ناخوشی و کسالت وظیفه و تکلیف می دانند. زنان بیمار و ناخوش برای برقراری رابطه جنسی مشکل خاصی نخواهند داشت؛ اما مردان نمی توانند بیماری و اثر آن را پنهان کنند. اختلال نعوظ، فشار روانی، خستگی، بیماریهای قلبی – عروقی، علت اصلی رویگردانی مردان از رابطه جنسی است.

 فعالیتهای مشترک: زنان و مردان متأهلی که بیشتر با هم صحبت می کنند و کارها را بیشتر با یکدیگر انجام می دهند از لحاظ جنسی فعالترند. چنانچه زندگی جنسی شما افول کرده است، بکوشید که فعالیتهایی را به همراه یکدیگر انجام دهید؛ مانند ورزش، رفتن به سینما، باغبانی، انجام دادن وظایف خانه، ... . این کار به رابطه شما روح تازه ای می بخشد. راهکار دیگر این است که دانسته های خود را با یکدیگر تقسیم کنید؛ با این کار، نه تنها به آگاهی شما افزوده می شود، بلکه فرزندانتان نیز به سبب آن چیزهای جدیدی می آموزند. افزایش دانش و اعتماد میان همسران با سهیم شدن اطلاعات با یکدیگر سبب افزایش میل جنسی خواهد شد.

تعداد فرزندان: فرزند بیشتر و حضور فرزندان ممکن است نمایانگر ثبات در ازدواج باشد؛ اما در عین حال همسران باید خیلی خلاق باشند تا بتوانند در حضور فرزندان خود رابطه جنسی داشته باشند. بنابراین، فرزند کمتر مساوی است با فرصتهای رابطه جنسی بیشتر.

بحث بر سر رابطه جنسی: همسرانی که رابطه جنسی چندانی با یکدیگر ندارند درباره آن نیز خیلی کم و بندرت بحث و گفتگو می کنند. پژوهشگران  چنین استدلال می کنند که این دسته از همسران این گونه پرورش یافته و خو گرفته اند که رابطه جنسی اندکی داشته و از مطرح کردن آن نیز بی نیاز باشند. طرح این مسائل که «ما می توانیم امتحان کنیم» و یا «من راحت نیستم وقتی که ...» و یا «چرا ما هیچ وقت...» سبب افزایش رابطه جنسی می شود. هر قدر که همسران رابطه جنسی بیشتری با یکدیگر داشته باشند، بیشتر هم درباره آن بحث می کنند. یکی از نشانه های هشدار دهنده در رابطه ای نابرابر و نامتعادل اختلاف نظر است. همسرانی که درباره هیچ چیز بحث نمی کنند همسرانی اند که با یکدیگر گفتگو نمی کنند و در واقع خودشان را سانسور می کنند. این بحث نکردن ها هماهنگی و تفاهم کاذب ایجاد می کند و فقط رنجش و تنفر به بار می آورد که دیر یا زود آشکار می شود.

خشونت: یکی دیگر از یافته های غیر منتظره رابطه میان خشونت و فعالیتهای جنسی بیشتر در زنان است. برخی پژوهشگران به این واقعیت استناد می کنند که برخی از همسران از رابطه جنسی به عنوان ابزار آشتی مجدد پس از دعوا و بگو مگوها استفاده می کنند. برخی هم معتقدند که برخی از همسران در بیان عشق و یا خشم بیشتر فیزیکی عمل می کنند. رابطه جنسی و خشونت فقط در زنان وجود دارد که اشاره دارد به اینکه برخی از مردان از رابطه به عنوان شکلی از تسلط و سلطه گری استفاده می کنند.

  به یاد داشته باشید که پیوند این چرخه ‌‌‌(نزاع، رنجش، رابطه جنسی، آشتی) برای مرد و زن غیر سالم است. این به مفهوم آن است که ممکن است زوجی رابطه جنسی فراوانی با یکدیگر داشته باشند؛ اما در کل رابطه، مشکل جدی داشته باشد. علت دیگر آن ممکن است اغواگر بودن خشونت باشد. در پی تماشای فیلمهای ترسناک، مردان و زنان افزایش برانگیختگی جنسی را تجربه می کنند. اوج گرفتن آدرنالین در پی پاسخ جنگ یا گریز باعث افزایش میل جنسی می گردد. بنابراین، پس از مشاجره میل جنسی نیز افزایش می یابد. برای 70% از زنان که سلطه مردان را می پسندند و تأیید می کنند رابطه جنسی فرصت ایمنی است که شوهران می توانند بر زنان خود تسلط و برتری داشته باشد. زنانی که می پندارند آسیب پذیری ماهیت و جوهره وجودی زنان است از سلطه پذیری هنگام برقراری رابطه جنسی خشنودند.

داد و ستد جنسی: برخی زنان از رابطه جنسی مانند خدمت معامله گرانه بهره برداری می کنند؛ یعنی در قبال برقراری رابطه جنسی، همواره چیزی از شوهرانشان مطالبه می کنند. در چنین روابطی، رابطه جنسی ممکن است از هیچ تا بسیار زیاد در جریان باشد. حتی اگر رابطه جنسی میان چنین همسرانی زیاد باشد، از آنجا که روابط جنسی بر مبنای عشق و صمیمت استوار نیست، الزاما بیانگر رابطه ای پایدار و ثابت نیست. همچنین، بتدریج رابطه جنسی قداست خود را از دست می دهد و احتمال برقراری روابط جنسی خارج از ازدواج (نامشروع) در همسران افزایش می یابد.