در حال حاضر چندین هزار سایت اینترنتی وجود دارد که حاوی تصاویر مستهجن است. تصاویر موجود در این سایت‌ها بسیار وقیح و زننده است.اگر تا پیش از این، استفاده ابزاری از زنان در تبلیغ لباس و کالاهای لوکس معمول بود، این سایت‌ها پا را فراتر نهاده و صحنه‌های ارتباط جنسی را به طور آشکار تبلیغ می‌کنند. در این مقاله، محققان و روان شناسان برجسته، نقش و تاثیر این تصاویر را بر نوجوانان بررسی نموده و در پایان کلام، نکاتی را به والدین متذکر می‌شوند که بسیار مفید و ارزشمند است. مطالعات دقیق و گسترده‌ای در طول این سال‌ها در این باره صورت نگرفته است ولی روان‌شناسان شبکه ای بی سی نیوز (ABC NEWS)، براساس تجربیات خود در مواردی که با کودکان سر و کار داشته‌اند، متفقا بر این باورند که پسرانی که با تصاویر خشونت‌آمیز و مستهجن سر و کار داشته‌اند، اغلب انگیزه‌های بوالهوسانه‌ای نسبت به دختران دارند؛ در عین حال، دختران نیز پاسخ مثبتی به این گونه تملایات پسرها نشان می‌دهند. مری والاس نویسنده و روان پزشک کودک و خانواده چنین می‌گوید: «این گونه تصاویر، جنبه بسیار نامطلوب مسائل جنسی را - که به هرزگی می‌انجامد - منتقل می‌کند. چیزی از دلبستگی ساده به قد و بالای یک شخص که چاشنی آن یک ارتباط عاشقانه باشد.» روانش‌شناسان معتقدند: آن چه از آسیب‌های عاطفی و روانی احتمالی این تصایر بر جوانان و نوجوانان و نیز علاوه بر خطر آسیب‌های جسمانی که به دلیل روابط جنسی به وقوع می‌پیوندد، باور این که به تصویر کشیدن صحنه‌ها تجاوز جنسی در بعضی سایت‌ها یا تصاویر ارتباط جنسی نوجوانان با بزرگسالان پدیده‌ای نرمال و خالی از اشکال است. بسیار خطرناک‌تر می‌باشد.
دکتر کن هالر استاد دانشگاه پزشکی دانشگاه سنت لوئیس که در آکادمی طب اطفال مشغول بوده و اخیرا اقدام به بررسی تاثیر رسانه‌ها - اعم از اینترنت و غیره - نموده است، چنین می‌گوید: «اگر نوجوانان فقط سراغ اطلاعات کاملا عریان و فیلتر نشده یا تصاویر سانسور نشده وب سایت‌ها بروند و اصلا توجهی به [عناوین] و اطلاعات مفید و قابل اطمینان نداشته باشند، مرتکب اشتباه محض شده‌اند.». دولت بوش با نظر به این نگرانی‌ها، به عنوان بخش مهمی از تلاش‌های دولت در این راستا، نسبت به اجبار کتابخانه‌های عمومی و مدارس در نصب فیلتر بر روی کامپیوترهای مورد استفاده عموم یا دانش‌آموزان اقدام نمود. اما مساله به همین جا ختم نشد، با کشته شدن دختری، این موضوع سر از خانه‌ها درآورد. بنابر گزارش‌های منتشر شده، دختر سیزده ساله‌ای اهل کنتیکت از طریق اتاق‌های گفت و گوی اینترنتی چت با مرد بیست و چهار ساله‌ای آشنا شده و ارتباط عاشقانه برقرار می‌کند و در حال حاضر این مرد متهم به قتل آن دختر است. این مرد اقرار کرده است که قصد کشتن وی را نداشته و بر اثر هیجان جنسی به طور ناخواسته او را خفه کرده است. پلیس اظهار داشت، این ملاقات به اصطلاح اتفاقی که منجر به مرگ این دختر گردید، اولین تماس وی با قاتل نبوده و نیز ممکن است وی اولین مردی نبوده باشد که آن دختر با او ارتباط برقرار کرده است.
تحقیقات اولیه علی‌رغم شواهد موجود، مانند آن چه ذکر آن گذشت و دیگر موارد مشابه موجود و نیز تجربیات روان‌شناسان کودک و خانواده، باید گفت: تحقیقاتی برای بررسی تاثیر مخرب عکس‌های مستهجن بر نوجوانان به چشم نمی‌خورد؛ ولی موسسات ملی سلامتی، طرح پنج ساله‌ای برای انجام تحقیقات و آزمایشات در این خصوص در نظر گرفته‌اند. رالف دیکلمنت دانشمند رفتار‌گرای دانشگاه «اموری» که بودجه سه میلیون دلاری را از موسسه ملی سلامت دریافت کرده است، خاطرنشان می‌کند که این تحقیق درصدد است با اقدام به ردیابی سایت‌هایی که نوجوانان به سراغ آنها می‌روند و نیز تمایلات روز افزون آنها به مساله سکس و ارتباطات جنسی، میزان تاثیر اینترنت بر سلامت اخلاق هزار نوجوانان بالغی را که به طور تصادفی انتخاب می‌شوند و از قرار معلوم با مفاهیم جنسی در اینترنت سروکار داشته‌اند، بررسی نماید. او می‌گوید: اطلاعات جدید نشان می‌دهد که 70 - 60 درصد نوجوانانی که سراغ شبکه اینترنت می‌روند، در مواجهه با سایت‌های مستهجن نگار دچار هیجان می‌شوند - خواسته یا ناخواسته - و حتی اگر به خودی خود تحت تاثیر چهار صد هزار سایت فعال در این گونه مسائل به خطا و لغزش نیفتند، ممکن است با دریافت آدرس پایگاه‌های مستهجن از طریق پست الکترونیکی دچار هیجانات عصبی شوند. وی به تحقیقات بسیاری اشاره می‌کند که با تاثیر خشنونت در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی بر نوجوانان پرداخته‌اند. بسیاری از این تحقیقات بیان داشته‌اند که هر چه نوجوانان بیشتر به تماشای خشونت بنشینند و به تبع آن هر چه این صحنه و تصاویر را بیشتر مجسم نمایند، احتمال بروز رفتارهای عصبی و خشنونت آمیز در آنها بیشتر است. براساس گزارش منتشر شده از سوی متولیان بخش بازرگانی در ماه فوریه، نود درصد کودکان بین 17 - 5 سال به کامپیوتر دسترسی داشته و 75 درصد نوجوانان 17 -14 ساله به طور منظم از کامپیوتر استفاده می‌کنند. این آمار در واقع ارقام فعلی است و در آینده انتظار رشد آن نیز می‌رود. خطر زیربنایی آن چه باعث دغدغه خاطر پزشکان شبکه ای بی سی نیوز (ABC NEWS) شده و آنها را بر آن داشته تا در این زمینه صحبت به میان آورند، صرفا مساله نگاه کردن کودکان به تصویر افراد عریان و یا حتی دیدن تصاویر مستهجن نبوده، بلکه مساله مهم‌تر، نوع تصاویری است که شایع شده است.
نگرانی نسل‌های گذشته والدین این بود که مبادا فرزندان آنها مبادرت به خرید مجله‌ای مثل پلی‌بوی نمایند، اما نکته‌ای که مطرح هست این است که اگر تصاویر محرک زنان عریان در ساحل دریا، داخل حمام یا در تخت خواب، بیان کننده استفاده ابزاری جنسی از زنان در آن مجلات بود، بعضی وب سایت‌های فعال در این عرصه، تمام توازن خود را برا استفاده ابزاری این چنین مصروف داشته‌اند.
دیکلمنت می‌گوید: «اکثر مجلات به طور خاص ویژه زنان بود. تصاویر زنان در آنها تا حدودی نیمه عریان بوده و این گونه لباس پوشیدن آنها برای تبلیغ نوعی لباس خاص بود. اینترنت، زنان و مردان زیادی را در حال ارتکاب اعمال جنسی به تصویر می‌کشد. افرادی را نشان می‌دهد که در حین فعالیت جنسی مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند و یا کسان که با حیوانات مقاربت جنسی داشته‌اند. «این سلسله مسایل به گونه‌ای نیست که در قالب نمودار بیان شود، علاوه بر آن، بهرهگیری از امکانات سمعی و بصری این وب سایت‌ها، چیزی معادل تورق و مشاهد شش صفحه از آن مجلات است که حقیقتا تکان دهنده است!» دست اندرکاران سایت‌های مستهجن نگار نمی‌توانند این گونه اقدامات را به عنوان جهان بینی خود طرح کنند، چرا که آنها اصلا جهان بینی ندارند؛ اما قصدشان این است که این قبیل مسایل را جزء اصل جهان بینی فرد کنند. [مسلما] تغییر باورها و نگرش شکل گرفته افراد، بسیار سخت‌تر از القای نگرش سالم برای رویاروی آنها با این گونه تصاویر ترسیم شده است، به ویژه که در مورد کودکان زیر سن بلوغ و نوجوانی که در آستانه بلوغ قرار دارند، می‌تواند باعث تجزیه زود هنگام مفهوم ارتباط - عاطفی و فیزیکی - آن هم با دخالت عوامل بیرونی گردد. دکتر «مارک سوسین» رئیس انجمن روان‌شناسان نوزدان و کودکان نیوریورک چنین می‌گوید: «این قبیل مسایل با پرکردن خلاهایی که با رویاهای و خیالات کودک پر می‌شوند و به کمک تصاویر عینی که تا به حال به ذهن کودک خطور نکرده، خواب و خیال او را به یغما می‌برند.» فیلتری میان گوش‌های فرزندان با کلیک کردن روی سایتی که مملو از [تصاویر] زنانی است که در کنار کاهدان حیوانات مرتکب اعمال جنسی با آنها شده و یا مورد تجاوز قرار گرفت‌اند، به این نکته می‌توان پی‌برد که صرف این که نوجوانی قوه تشخیص رابطه عاشقانه سالم از ناسالم را پیدا کنند و یا کسی را دارند که این مسایل مخرب و مفسده انگیزه را با او در میان گذارند، نمی‌توان آنها را به حال خودشان رها کرد و مراقبشان نبود. البته این یک قاعده کلی نبوده و در مورد همه نوجوانان صادق نیست.
سوسین می‌گوید: «نوجوانانی که تصور و احساس درستی از ارتباط نداشته و اصولا نمی‌دادند که در رابطه عاشقانه، ارتباط جنسی سالم و نرمال چیست؟ به نظر من این افراد نه تنها با دیدن صحنه‌های جنسی هیجان زده می‌شوند، بلکه ممکن است این قبیل روابط را به سان الگویی رابطه عاشقانه تلقی کنند. همچنین اینترنت امکان بهرهگیری از بازی‌هایی را برای کودکان فراهم می‌آورد که آنها را به مراحل خطرناکی می‌کشد. امکان ورود به تالارهای گفت و گو، فرصت برای آنها ایجاد می‌کند که شخصیتی مجازی و نقشی را به خود بگیرند که برگرفته از سایت‌های قانونی است. شیوه بازی آنها نیز برگرفته از فیلم‌های سینمایی و یا شوهای تلویزیونی است که تماشا کرده‌اند.» دیکلمنت معتقد است: «شما می‌توانید این فاصله را پرکنید. متاسفانه تا زمانی که شما در اتاق یک متل یا مغازه بستنی فروشی نشسته‌اید یا مشغول تماشای تئاتر هستید، قادر به تمیز میان واقعیت و تخیل نیستید و نابرابری آشکار قدرت و جنسیت خطراتی را در آستین دارد که بسیار نگران کننده است.» روان‌شناسان و متخصصان اینترنت بر این باورند که زمانی که والدین تصمیم می‌گیرند دست به اقداماتی مثل نصب فیلتر‌ها اینترنتی زده و یا کامپیوتر را در قسمتی از منزل قرار دهند که قادر باشند به طور اتفاقی و زیر چشمی مراقب صحنه‌هایی باشند که نوجوانان مشغول تماشای آن هستند، این تکنولوژی نیست که به کمک آنها می‌آید، بلکه بهترین راه حل برقراری ارتباط [عاطفی] است.» باید پذیرفت که وقتی نوجوانان به دنبال تصاویر مستهجن باشند، بالاخره به آن دست خواهند یافت. لذا بهترین فیلتر، آن فیلتری است که میان گوش‌های فرزندان شما قرار می‌گیرد. برای فعال سازی این فیلتر، والدین می‌بایست راجع به مسایل جنسی با فرزندان خود صریح و بی‌پرده صحبت کنند. مفهوم مسایل جنسی و ارتباط آن با روابط عاشقانه را نیز بیشتر تشریح نمایند.
سوسین می‌گوید: «والدین واقعا می‌توانند نکاتی را در مورد عشق سالم به فرزندان خود گوشزد کنند. این کار در عن بازدارندگی، آنها را از خطر مصون می‌دارد.» قدم‌هایی که والدین باید بردارند سوسین ادامه می‌دهد: «البته بحث راجع به مسایل جنسی، برای بسیاری از افراد سنگین و مشکل بوده و پرداختن به آن خارج از چارچوب اخلاق است، اما هر چه پدر و مادر پاسخ روشن‌تری به سؤالات کودکان خود بدهند، صادقانه‌تر برخورد کنند، کم‌تر حالت قضاوت گونه به خود گیرند و نیز اطلاعات دقیق‌تری راجع به محتوای شبکه اینترنت داشته باشند، خیلی به هدف نزدیک شده‌اند. والدین می‌بایست ابهامات را بر طرف کنند و کنجکاوی کودکان را برای گفتمان راجع به وقایع اطرافشان و نیز ارتباط خصوصی و شخصی آنها برانگیزانند.»
هالر می‌گوید: «والدین باید در مورد سایت‌هایی که فرزندانشان بازدید می‌کنند، با آنها صحبت کنند و راجع به شناخت خود نسبت به سایت‌های مورد نیاز بازدید آنها کاملا مطمئن شوند و حتما به آن سایت‌ها سرکشی کنند.» وی معتقد است: «اگر والدین به موردی غیر اخلاقی برخورد کردند، وظیفه آنهاست که احساس خود را به زبان بیاورند. این پدر و مادر هستند که باید رشته کلام را به دست گرفته و خطاب به فرزندان خود بگویند: چه دیدی؟! نظرت راجع به آن چیه؟ به نظرت راه برقراری ارتباط اینه؟ دیکلمنت نیز چنین می‌گوید: :ما باید تلاش کنیم و اگر دیر بجنبیم، دیر جنیدن ما خلایی ایجاد می‌کند که وسایل ارتباط جمعی به سرعت آن را پر می‌کنند. باید فضایی ایجاد کنیم که نوجوانان احساس کند، تحت هر شرایطی ما تکیه گاهی قابل اعتماد او هستیم، تکیه گاهی دلسوز که می‌تواند با او رو کند. اگر چنین نشود، شخص ثالثی در چت روم‌های شبکه جهانی اینترنت منتظر آنها خواهد بود.»
نویسنده: دین چابنر
منبع: باشگاه اندیشه
از اطلاعات خوب وسازندهوموثق تان ممنونم.
از اطلاعات خوبی که در اختیار ما قرار دادید ممنونم
