خیانت همسران

آمار همسرکشی ها و پرونده هاى قضایى مختلف در این باره زنگ خطرى جدى را برای جامعه و خانواده ها به صدا درآورده است.
دکتر «شهلا کاظمى پور»، رئیس گروه مطالعات زنان دانشگاه تهران، اعلام کرد که یافته های بررسیهاى علمى نشان می دهد «تزلزل شخصیتى» یکى از عوامل اصلى زمینه ساز در بروز خیانت است. امروزه، افرادى که خود را باور ندارند یا با احساس حقارت و ضعف اجتماعى مواجه اند یا در کودکى با کمبودهاى شدید عاطفى و خانوادگى روبرویند اغلب به این مشکل دچار می شوند.
گرایش مردان متأهل به زنان دیگر صرفا به سبب نیل به اهداف جنسى نیست، بلکه با مشکلات عاطفى و روحى و روانى در دوره هاى مختلف زندگى ارتباط بسزایى دارد؛ زیرا این افراد وقتى که به هر علتی در خانه یا مدرسه و یا اجتماع و زندگى مشترک با کمبودها و بی توجهی هاى عاطفى روبرو مى شوند، ناخواسته از مسیر اصلى زندگى منحرف مى شوند.
پژوهشگران به زنان و مردانى که در زندگى زناشویى با خیانت همسرشان روبرو مى شوند توصیه مى کنند که با خویشتندارى موضوع را با مراکز مشاوره در میان بگذارند و، تا رسیدن به نتیجه مطلوب، آن را پیگیرى کنند؛ زیرا همسرى که (با وجود افشاى روابط خیانتکارانه اش) در عهد زناشویی خود ثابت قدم نمانده است چندان اعتمادکردنی نیست.
به نظر دکتر کاظمى پور، یکى از علل افزایش خیانتهاى زناشویى در جامعه امروزى ما رشد بی پایه و اساس زندگى شهرنشینى، همراه با افکار سنتى، است. بنابراین، اغلب زنانى که با خیانت همسرشان مواجه مى شوند، به سبب برخى از تفکرهای سنتى و القای خانوادگى، به ادامه زندگى مى پردازند. این در حالی است که در کشورهاى توسعه یافته این گونه نیست؛ مرد و زن مى دانند تا زمانى به یکدیگر وفادار خواهند بود که به عهد و پیمان عاطفیشان پایبندند.