طبقه بندی ناتوانی جنسی و درمان آن در طب اسلامی سنتی

در طب سنتی افراد مبتلا به ناتوانی جنسی از حیث درمان، به دو گروه عمده تقسیم شده اند، گروه اول کسانی هستند که ذاتا ضعیف و کم بنیه اند. این عده به طور کامل درمان پذیر نیستند. گروه دوم افرادی هستند که قبلا ناتوان نبوده لیکن در اثر مسائل روحی، جسمی و یکسری عوامل داخلی و خارجی دچار ناتوانی شده اند. این گروه درمان پذیرند.
بر اساس تعالیم طب سنتی، شرط انجام نزدیکی رضایت بخش صحت و سلامت اعضای رئیسه بدن شامل مغز، قلب، کبد و اندام تناسلی است و ضعف هریک از آن ها باعث ضعف و نقص در مجامعت می شود. به طور خلاصه اگر مغز ضعیف باشد، میل جنسی کاهش می یابد. اگر قلب ضعیف باشد اختلال در نعوظ ایجاد می شود و بیمار در شرایطی مثل شرم، ترس، فکر و خیال و.... قادر به نزدیکی نمی باشد. اگر کبد ضعیف باشد، میل جنسی کم و حجم مایع منی اندک است و اگر اندام تناسلی ضعیف باشند، بیضه و آلت کوچک و مایع منی ممکن است زیاد ولی بسیار رقیق باشد.
در نهایت ممکن است علت ناتوانی جنسی هیچ یک از مسائل فوق نبوده بلکه ناشی از عدم نزدیکی برای مدت طولانی باشد که در میان افرادی که ریاضت می کشند مانند مرتاض ها یا کسانی که مدت طولانی مجرد  مانده اند دیده شود. بنابراین یکی از علل عمده ناتوانی جنسی در جامعه امروز را باید بالا رفتن سن ازدواج دانست