نداشتن تعهدات اخلاقی اصلی‌ترین عامل بروز بیماریهای آمیزشی است، و برخورد مجرمانه با بیماران مقاربتی باعث اشاعه این بیماری در جامعه خواهد شد. بیماریهای مقاربتی از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند و در اغلب موارد بیماریهای آمیزشی زمانی بروز می‌کنند که فرد شرکای جنسی متعدد داشته باشد.
«سیفلیس» بیماریی است که به شکل یک زخم در ناحیه تناسلی خودش را نشان می‌دهد که در صورت عدم درمان، به صورت علائم سرماخوردگی و ضایعات پوستی ظاهر می‌شود و در نهایت به صورت «سیفلیس ثالثیه» روی سیستم اعصاب مرکزی و قلب تاثیر می‌گذارد. بیماری مقاربتی «شانکرم سزم» که عامل آن، میکروبی به نام «هموفیلوس دکبری» است که یک زخم کثیف ترشح‌دار، چسبنده و دردناک است که معمولا بعد از یک دوره کمین کوتاه مدت علایم آن مشخص می‌شود.
هرپس تناسلی (تب خال تناسلی) شایع‌ترین بیماری مقاربتی است که عامل آن ویروسی به نام «هرپس سیمپلکس» است.بیماری «سوزاک» شایع‌ترین بیماری مقاربتی در دنیا است و این بیماری در اکثر افرادی که به آسیای میانه مسافرت می‌کنند دیده می‌شود.
ویروس «HIV /ایدز» یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی است و این بیماری مقاربتی علاوه بر راه آمیزش، از طریق خون، مادر به فرزند، اعتیاد تزریقی منتقل می‌شود. در ایران در دهه 60 افرادی دچار این ویروس بودند که هر ماه مجبور بودند از فاکتورهای خونی استفاده کنند و در دهه 70 این ویروس در زندانها و معتادان تزریقی نیز نمایان شد.متاسفانه در دهه 80 چهره انتقال این ویروس در کشور تغییر پیدا کرده و این ویروس از طریق تماس‌های جنسی آلوده شایع‌تر شده است.متاسفانه ویروس HIV /ایدز هیچ علامتی ندارد، در حالی که فرد مبتلا به ویروس می‌تواند دیگران را آلوده کند.
با اشاره به این که علایم بیماری مقاربتی در مردان زودتر آشکار می‌شود، آناتومی سیستم دستگاه تناسلی مردان باریک و به طول 15-12 سانتی متر است ولی در زنان طول آن 5-4 سانتی‌متر است به همین دلیل میکروب زودتر خودش را به دهانه رحم می‌رساند. بافت دهانه رحم، اعصاب حسی ندارد بنابراین فرد هیچ دردی را حس نمی‌کند که به پزشک مراجعه کند ولی اگر عفونت فقط ناحیه واژینال را درگیر کند با علایمی چون ترشح و سوزش بروز می‌کند.
هر میکروبی از طریق خاصی وارد بدن می‌شود و تمایل دارد که یک بافت خاص را در بدن درگیر کند؛ میکروبهای مقاربتی هم از طریق ترشحات تناسلی منتقل می‌شوند، بنابراین هر چقدر این ترشحات کمتر با هم تماس پیدا کند انتقال آن نیز کمتر می‌شود .از آنجایی که بیماریهای مقاربتی تنها یک مشکل بهداشتی نیست بلکه یک مشکل اجتماعی و فرهنگی است که مسایل اقتصادی را نیز به دنبال دارد لازم است که تمام سازمانها و مردم، در کنترل و پیشگیری از آن با هم همکاری و مشارکت نمایند.
سلام.مطلب جالبی بود اگه وقت کردی به وبلاگ من هم سر بزن.